Wat een leven! Hiken en surfen rondom Albany
Door: Iris
Blijf op de hoogte en volg Iris
24 Februari 2015 | Australië, Pemberton
Na ongeveer 5 uur rijden kwamen we aan in Kalgoorlie waar we graag de Super pit wilde bekijken (dit is een open goudmijn). We reden landinwaarts en de temperaturen veranderde van het aangename 25 graden aan de kust naar 40 + in Kalgoorlie. Bizar om te merken hoe snel dit kan veranderen.
Vlakbij Kalgoorlie ligt het plaatsje Coolgardie (probeer deze plaatsnamen maar eens goed uit te spreken, ons lukte het naar een paar keer).
Bij aankomst bleek helaas de Super pit gesloten te zijn voor een rondleiding. Er blijken alleen rondleidingen gegeven te worden tijdens de schoolvakanties. Toch hebben we op de loukout nog een glimp kunnen opvangen van de goudmijn.
Vlak voordat we aankwamen bij de Super pit maakte de auto opeens het geluid van een racemonster. Voordat we het wisten stonden we al met een verotte uitlaat in ons hand, oeps!!!
Ons volgende plan was om naar de Wave rock te rijden wat op ongeveer 4,5 uur rijden lag. Tussendoor hebben we overnacht op een rest area.
De wave rock was een indrukwekkend gesteente waar we een korte wandeling hebben gedaan. Tijdens onze lunch zat een dikke, grote kraai al een tijd te azen op onze lunch. Wij spelen bijna altijd Yathzee tijdens het eten en toen de dobbelsteen viel zag de kraai zijn kans. Hij pakte de dobbelsteen en vloog weg. Het was een hilarisch gezicht maar we hadden mazzel want na een tijdje had hij door dat het geen voedsel was en kregen we hem netjes terug.
Hierna zijn we doorgereden naar het Stirlings national park waar we hebben overnacht. Dit ligt ongeveer op een uur rijden landinwaarts van Albany af. Op deze camping was geen douche maar oh.. wat had ik daar zin in zeg ! Na even creatief bezig te zijn geweest heb ik een watertank in de boom gehangen wat uiteindelijk als prima douche fungeerde. Deze avond hebben we een Nederlands stel ontmoet, dat ook uit Haarlem komt en al 8 jaar in Sydney woont. Hier hebben we een gezellige avond mee doorgebracht en de volgende dag hebben we samen een wandeling gedaan genaamd Bluff knol. Deze berg is met 1025 meter de hoogste van dit park. Eenmaal op de top hadden we een prachtig uitzicht over het national park.
Hierna zijn we naar Albany gereden om valentijnsdag af te sluiten in een heerlijk restaurant.
De volgende ochtend zijn we, nadat we een nieuwe uitlaat onder de auto hebben gezet, doorgereden naar Ocean beach waar we heerlijk een middagje 'niks' hebben gedaan. Ocean beach is het strand dat tussen Albany en Denmark in ligt en waar we eerder surfles hebben gehad van Mike.
Onze nederlandse vrienden zouden die nacht in Cosy corner op een camping slapen en we hadden afgesproken dat wij daar ook heen zouden gaan. Ze hadden voor ons al gereserveerd wat ook echt wel nodig was vanwege de drukte. Van 16.00 tot 17.00 is er vaak 'happy hour' op de camping. Veelal komen de wat oudere mensen hier naar toe met hun wijntje en biertje. Wij zijn er die middag ook gezellig naartoe geweest wat hilarische gesprekken met de locals opleverde.
Hier hoorde we ook dat de brand die in het Shannon national park was (vlakbij Pemberton) de grootste is ooit in West Australia. Ruim 80.000 hectare is verloren gegaan en het vuurfront was 320 km. Het is ontstaan door mensen die dachten wel een gezellig vuurtje te kunnen maken terwijl er overal een Total fire ban geldt. De locals die we spraken zijn hier (begrijpelijk) woedend over.
We zien regelmatig bordjes staan in national parken met 1080 poison erop. We wisten nooit wat dat betekende maar onze nederlandse vrienden vertelde die avond dat dit een plantziekte is. Niet zomaar een plantziekte maar alle dieren die niet oorspronkelijk uit Australie komen (zoals honden en katten) gaan eraan dood als ze dit eten. Wat is de natuur toch bijzonder.
Inmiddels is het alweer dinsdag en de aankomende 5 dagen hebben we heerlijk besteed aan wandelingen in het Stirlings national park. Dit wisselde we af met surfen om onze benen wat rust te geven.
Wat een heerlijk leven! Mijn favoriete wandeling was de Talyuberlup.
Deze wandeling duurde 2,5 uur en was een echte klasse 5 wandeling. Het laatste stuk moesten we met handen en voeten klimmen waarna we uitkwamen op gigantische rotsblokken met een prachtig uitzicht. Toen ik bovenop stond kwam er een grote roofvogel over mij heen gevlogen. Ik kon de rode kleur die hij had duidelijk zien. Wat een machtig beest.
Hierna gingen we terug voor onze overnachting in Cosy corner. Hier hebben we een stel uit Duitsland ontmoet waar we de volgende dag samen mee naar Ocean beach zijn geweest. We hebben 2 boogie bords gekocht wat heel wat lol heeft opgeleverd die dag:-)! We zijn optijd doorgereden naar het Porongurup national park om hier de volgende ochtend een wandeling te doen. Helaas heeft het die nacht ontzettend geregend waardoor het niet verantwoord was om de wandeling te doen. Toen hebben we besloten om lekker een filmpje te pakken in de bios.
Inmiddels is het maandagochtend en we hebben nog een laatste surfles bij Mike gedaan. De golven waren door de wind zeer hoog en het was een uitdaging om niet elke keer van je bord afgeslagen te worden en onderwater mee getrokken worden. Hier wordt dat ook wel de wash machine genoemd.
We hebben definitief afscheid genomen van de fenomenale surfleraar Mike en zijn weer terug richting het westen gereden. We hebben overnacht bij Parry beach waar we ook al een aantal keer eerder hebben gestaan.
Vanmorgen toen ik wakker werd liep er een man langs met een kitten in een kooi. Voordat ik er wist floepte ik 'ahh wat lief' eruit. Waarop deze meneer geiriteerd antwoorde 'hij is niet lief het is een monster'. Even later kwam deze meneer langs om mij het verhaal te vertellen over de katten. Er worden veel katten geimporteerd en die worden soms vrijgelaten. Het gevolg hiervan is dat de wilde katten zich voortplanten en veranderen in kleine tijgers. Op de camping loopt een kat rond van 20 kilo. Deze terror kat is niet te vangen maar dood alle vogels. Heel bizar verhaal. Net zoals de kamelen die in Australie leven van 4,5 meter hoog! Ze zijn nu bezig om deze terug te brengen naar Afrika.
Ook vertelde deze man het verhaal over de king toad (kikkers). Deze king toad is geimporteerd vanuit zuid Amerika om de (soort van) kevers op te eten die de gewassen dood. Deze king toad is heel giftig en elk beest wat de king toad wilt eten (krokodillen, vogels etc) gaat er aan dood. Het gif zit in hun nek en zelfs mensen kunnen er erg ziek van worden. Nu heeft de natuur zich aangepast door alleen het lijf en de poten op te eten. De king toad vermedigvuldigd zich gigantisch en er zijn zelfs 'king toad vang dagen' waarin mensen de king toad vangen en ja.. dood maken. Dit moeten ze doen door ze in de vriezer te stoppen. Dit schijnt de meest humane manier te zijn omdat ze zo in winterslaap gaan en in hun slaap dood gaan.. Wat een boeiende verhalen had deze man.
We zijn vandaag begonnen aan onze weg terug richting Rockingham (vlak onder Perth) waar we dit weekend zullen overnachten bij locals thuis.
We hebben vandaag 4 uur richting het westen gereden en staan nu in het Leeuwin naturaliste national park.
Onderweg hebben we de Diamond tree beklommen die ruim 50 meter hoog is. We hebben al 2 bomen eerder beklommen die een stuk hoger waren waardoor dit meeviel maar het uitzicht was wederom erg mooi.
De snelweg die afgesloten was door de brand in het Shannon national park is nu een paar dagen open en toen we er doorheen reden kon je de gevolgen duidelijk zien. Alles om ons heen zag zwart en de bladeren die er nog waren aan de toppen van de bomen zagen bruin. Het was een indrukwekkend maar sneu gezicht. Af en toe rookte het nog en zag je een klein vuurtje.
Mijn volgende blog zal vanuit Sydney zijn waar we zondag nacht naar toe vliegen!!!!
Liefs (en tot snel)
-
24 Februari 2015 - 20:04
A:
Hallo Iris, Zojuist je lange brief gelezen.Je verblijf in Australie is een groot avontuur.
En wat jullie allemaal meemaken met kleine en grote dieren,zelfs met een kraai.
En zo komt langzamerhand de terugreis in zicht/////.
Hier alles oke. De groetjes van Opa en Oma van Texel -
24 Februari 2015 - 20:30
Nicole:
Hoi Iris en Roland,
Wat vreselijk die brand , wij kunnen ons in het dichtbevolkte Nederland niet voorstellen wat
80.000 ha zijn wel 800 vierkante kilometer oftewel 80.000 voetbalvelden verschrikkelijk.
Wat zal het leven voor jullie anders zijn als je weer in ons kikkerlandje terug zijn!
Maar waarschijnlijk zijn de herinneringen dan nog mooier.
Liefs uit HHW,
Nicole en John
-
24 Februari 2015 - 21:39
Oma Mimi.:
Lieve Iris en Roland,
Wat heb je weer een geweldig en boeiend verhaal gestuurd. En wat maken jullie veel mee.
Soms wel een beetje angstig, wij genieten er echt van. We kijken uit naar je volgende blok.
Groetjes en liefs van ons, oma en opa. -
24 Februari 2015 - 22:10
Margo:
hoi Iris en Roland, wat hebben jullie weer een fantastische verhalen, we zijn nog steeds vet jaloers op jullie dat snap je wel? wat is het leven hier saaaaaaiiiiii!!! Nog steeds leuk dat we zo een beetje kunnen meegenieten! Veel plezier nog de laatste "loodjes?" ik vroeg me alleen af wat een boogie board is?
groetjes Kees en Margo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley